کد مطلب:30052
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:15
1- چرا خداوند عادل هنگامي كه شيطان يك اشتباه نمود و انسان را سجده نكرد , او را نبخشيد و او را از خانه خود بيرون نمود , با آنكه شيطان اعمال و عبادت هاي بسياري داشت . اما اكنون انسان هاي بسيار زيادي هستند, كه با وجود گناهان كبيره و زيادي كه ميكنند خداوند به آنان مهلت مي دهد و آنان را مي بخشد اما شيطان را نبخشد ؟
تصور كنيد كساني را كه خطا مي كنند و پوزش مي طلبند و كساني را كه خطا مي كنند و عذر خواهي نمي كنند و اظهار و پشيماني هم نمي نمايند آيا هر دو گروه يكسانند .
امير مؤمنان علي « عليه السلام » مي فرمايند : « شيطان را غرور و خود بيني فرا گرفت و شقاوت و بدي بر او غلبه كرد و به آفرينش خود از آتش افتخار نمود و آفرينش انسان از خاك را پست شمرد خداوند براي سزاوار بودن شيطان به خشم الهي و براي كامل شدن آزمايش و تحقق و عده هاي به او مهلت داد .
« خطبه يك نهج البلاغه »
خدا كفار را نمي بخشد ( سوره مباركه تحريم , آيه 7 ) خدا گناهكاران را كه در دنيا توبه كرده اند مورد عفو قرار ميدهد ولي در آخرت توبه قبول نيست.
« تفسير نمونه, جلد , 24 ص 289 »
اما توبه چهار شرط دارد :
1- پشماني قلبي
2- استغفار زباني
3- ترك گناه
4- و تصميم برترك گناه در آينده كه شيطان هيچكدام اين شرايط را نداشت , پس توبه را اينگونه بايد تفسير كرد كه ؛ اولين گام براي نجات از آتش جهنم و قهر خدا , توبه اي استكه از هر نظر خالص باشد , توبه اي كه محرك آن فرمان خدا و ترس از گناه باشد نه ترس از مردم و اجتماع , و توبه اي كه براي هميشه انسان را از معصيت جدا كند و بازگشتي در آن رخ ندهد .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.